Przedsiębiorstwa uzyskują dostęp do olbrzymich zbiorów informacji na skalę uprzednio nie znaną. Ale im szerszym i bogatszym zakresem informacji dysponuje kierownictwo, tym łatwiej może kontrolować rzeczywiste codzienne potrzeby i możliwości zarządzania i tym pewniej kształtować jego przyszłość i stosunki z otoczeniem. Informacje dla potrzeb zarządzania, które w nowoczesnym przedsiębiorstwie powinno stanowić sztukę mobilizowania i pobudzania energii oraz inteligencji wszystkich przyczyniających się do wypełniania jego zadań, nie mają jednorodnego charakteru i nie mogą też być jednakowo stosowane według przyjętych schematów. Inaczej wykorzystuje się informacje dotyczące podejmowania decyzji, zwłaszcza zaś o znaczeniu strategicznym, inaczej informacje decydujące o strukturze komunikacji między ludźmi. W podejmowaniu decyzji słuszne i pożądane jest wprowadzanie technologii komputerowej i trzeba się też liczyć ze wzrostem jej znaczenia i wzmożoną ekspansją. Nie jest natomiast wskazane stosowanie takiej techniki przy komunikowaniu, gdyż powoduje ono u pracowników poczucie odosobnienia i samotności. Nie czują się oni współodpowiedzialnymi członkami firmy, lecz raczej pomocnikami w anonimowej organizacji pracy, która kontakt osobisty z przełożonym zastępuje kontaktem z informacją. Często przytłacza ich kompleksowość zadań, mała przejrzystość spraw organizacji, niejasność podejmowanych decyzji, które muszą realizować itp. Pracownicy pragną być w pełni poinformowani o wszystkim, co ma związek z ich zadaniami i sprawami osobistymi, ale także i z przyszłą działalnością przedsiębiorstwa. Chcą oni mieć orientację „w przyszłość” przedsiębiorstwa, przy czym dążą nie tyle do rozwiązań optymalnych, co do satysfakcjonujących, tj. takich, które zapewniają urzeczywistnienie ich aspiracji.
Wszelkie informacje dotyczące spraw przedsiębiorstwa powinny być przekazywane przez bezpośrednich zwierzchników. Tak przekazywane informacje cieszą się największym zaufaniem pracowników, zwłaszcza jeśli zwierzchnicy okazują zdecydowanie, wysokie umiejętności techniczne, otwartość, rzetelność, stanowczość i zdolność do utrzymania dyscypliny.
Informacje dotyczące przyszłości przedsiębiorstwa (przewidywanych zmian strukturalnych, technicznych i organizacyjnych, przeżywanych trudności, przyjętych dróg wyjścia itp.) powinny być przekazywane otwarcie przez dyrekcję, a nie przez związki zawodowe. Dyrekcja powinna też często sama komunikować się z pracownikami, prowadzić z nimi konsultacje i zbierać ich opinie przed wprowadzaniem jakichkolwiek zmian, które wpływają na ich życie. Świadomość, że dyrekcja jest z pracownikami i przyjmuje do wiadomości ich problemy i stara się im pomóc, stwarza klimat zaufania i otwartości nie tylko do informacji od niej przechodzących, ale i do podejmowanych przez nią decyzji. Im większe są „wartości” komunikatywne przekazywanych informacji. tym lepsza jest atmosfera w pracy, a dobra atmosfera w firmie i dobre wzajemne kontakty oparte na zaufaniu to lepsza motywacja i wyższa efektywność organizacji, zapewniająca lepsze współdziałanie i wyższą produktywność przedsiębiorstwa.
Stałe pozyskiwanie potrzebnych informacji, dostarczanie podwładnym na czas tych z nich, które są niezbędne dla realizacji ustalonych zadań, należy do najważniejszych obowiązków kierownictwa. Każdy współczesny menedżer musi przewidywać kanały informacyjne, definiować węzły informacyjne, wynajdować metody, aby z mnogości danych wyławiać istotne informacje i przekazywać je w odpowiednio przygotowanej formie konkretnym odbiorcom. Musi też stosować nowoczesne instrumenty gromadzenia, przetwarzania i przekazywania informacji, jak np. monitory tekstowe, banki danych, specjalistyczne systemy komputerowe przetwarzania tekstów i informacji. Musi więc opanować nowoczesny sposób myślenia wieku informatyki. Bez tych umiejętności wkrótce stanie się organizacyjnie dysfunkcjonalny, a nawet bezużyteczny jako decydent.
Właściwe informacje – i właściwy ich przepływ w firmie – wywierają duży wpływ na zachowanie się kierownictwa i pracowników, a także na jakość podejmowanych decyzji. Umożliwiają one uchwycenie zachodzących zmian, formułowanie właściwych założeń, opracowanie alternatyw w celu wykorzystania przyszłych możliwości oraz dobór najbardziej prawdopodobnych działań w przyszłości, nade wszystko jednak ułatwiają integrację produkcji i marketingu, która jest warunkiem i podstawi rozwoju każdej nowocześnie zarządzanej firmy.
Kierownictwo powinno przeto uczynić zarządzanie procesem przekształcania informacji w działanie, zaś same informacje z czynnika kosztu przekształcić w czynnik dochodu. Musi ono zdawać sobie sprawę z faktu, że w obecnych czasach możliwie obiektywna i godna zaufania informacja to katalizator zarządzania, który scala wszystkie jego funkcje, i że nie da się już dzisiaj mówić o skutecznym zarządzaniu, pomijając jego aspekty informacyjne.
[za miesiąc ostatnia część tej pracy magisterskiej]