W literaturze przyjęło się interpretować szeroko pojęcie „informacje techniczne, technologiczne, handlowe lub organizacyjne przedsiębiorstwa”. Zgodnie z cytowaną ustawą informacje chronione obejmują np. patentowalne lub niepatentowalne wynalazki, wzory użytkowe lub zdobnicze, plany techniczne, sposoby zbierania informacji, listy klientów, metody kontroli jakości towarów i usług, sposoby marketingu, organizacji pracy itp. Mogą to być także informacje przydatne w pracy naukowo badawczej i rozwojowej, know how, wyniki prób i badań także te, które nie nadają się do praktycznego wykorzystania, np. zakończone niepowodzeniem próby wykorzystania jakiejś nowej substancji do określonego celu, informacje o ujemnych skutkach używania leku lub środka ochrony roślin albo wstępne projekty rozwiązań technologicznych wymagające dalszych prac rozwojowych.
Postuluje się także, by do zakresu tajemnicy przedsiębiorstwa włączyć przedmioty własności intelektualnej chronione przepisami prawa autorskiego. Informacja o fakcie dysponowania przez przedsiębiorcę określonymi prawami z tego zakresu np. prawem do programu komputerowego stworzonego przez pracownika, prawem do artystycznych wykonań, prawami do utworów literackich czy rozmaitymi licencjami może mieć ogromne znaczenie gospodarcze. Słuszny interes przedsiębiorcy powinien więc uzasadniać objęcie ochroną także tego typu informacji.
Przekazanie, ujawnienie lub wykorzystanie cudzej tajemnicy, albo jej nabycie od osoby nieuprawnionej, jeżeli zagraża istotnym interesom przedsiębiorcy jest, „czynem nieuczciwej konkurencji”[1]. Beneficjentem tajemnicy jest tutaj przedsiębiorca. Definicję tego podmiotu zawiera art. 2, zgodnie, z którym przedsiębiorcami są „osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, które prowadząc, chociażby ubocznie, działalność zarobkową lub zawodową uczestniczą w działalności gospodarczej.” Tak więc, w ujęciu tym, przedsiębiorcami są osoby fizyczne (włącznie ze spółkami prawa cywilnego), w tym rzemieślnicy, osoby prawne (przedsiębiorstwa państwowe, spółdzielnie, spółki z o. o. i spółki akcyjne) oraz samodzielne jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej (spółki jawne), a także związki zawodowe, fundacje, szkoły wyższe, instytuty naukowo badawcze, stowarzyszenia zarejestrowane i inne jednostki organizacyjne, jeżeli występują one w obrocie gospodarczym.
Zakazem ujawniania i wykorzystania tajemnicy przedsiębiorstwa objęci są wszyscy, którzy weszli w jej posiadanie w sposób niezgodny z prawem, w tym także osoby, które świadczyły pracę na rzecz przedsiębiorcy w ramach stosunku pracy. Zakaz ten dotyczy zarówno pracowników, którzy „wytworzyli” bądź „dokonali” danej poufnej informacji stanowiącej tajemnicę przedsiębiorstwa (np. pracownika, który dokonał wynalazku w ramach wykonywania stosunku pracy, lub pracownika prowadzącego rachunkowość przedsiębiorstwa), jak i innych pracowników, którzy zapoznali się z tajemnicą przedsiębiorstwa niejako przy okazji wykonywania swoich obowiązków. Zakaz wyjawiania i wykorzystywania informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa wiąże pracownika przez czas trwania stosunku pracy oraz przez okres trzech lat od jego ustania, chyba, że umowa stanowi inaczej.
[1] art.11 ust. 1 Ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji
Taki rozkład informacji nazywa się odwróconą piramidą informacyjną. Oznacza on, że piramida informacyjna, charakteryzująca gęstość, szczegółowość i zakres informacji zajmuje odwrotną pozycję wobec piramidy strukturalnej charakteryzującej obowiązki, uprawnienia i odpowiedzialności.