Koncepcja kluczowych kompetencji (Key Competencies Concept) to podejście do strategii biznesowej, które zostało opracowane przez Gary’ego Hamela i C.K. Prahalada. Zgodnie z tą koncepcją, kluczowymi kompetencjami są unikalne zestawy umiejętności i zasobów, które pozwalają przedsiębiorstwu na osiąganie przewag konkurencyjnych w dłuższej perspektywie. Te kompetencje są kluczowe, ponieważ pozwalają przedsiębiorstwu na ciągłe ulepszanie i dostosowywanie swojej oferty do potrzeb rynku. Zrozumienie i wykorzystanie własnych kluczowych kompetencji jest kluczowe dla sukcesu danej organizacji.
Koncepcja kluczowych kompetencji (według G. Hamela i C.K. Prahalada) – aby ukształtować silną przewagę konkurencyjną należy z dużym wyprzedzeniem podjąć szeroko zakrojone i skoordynowane działania nad stworzeniem kluczowych czynników kompetencji. Działania te muszą stanowić podstawę długofalowej strategii rozwoju przedsiębiorstwa rywalizującego o miano najlepszego w branży.
Koncepcja globalnej efektywności (koncepcja globalnej integracji i lokalnej reakcji wg C.K. Prahalada i Y.L. Doza); ogólna efektywność jest wynikiem optymalnej relacji między globalną integracją rozproszonych działań a ich lokalnym dostosowaniem, co wymaga ogólnoświatowych koordynacji tych działań.
Strategie globalnej działalności ( Ch.A., Barlett, S. Goshal), zmiany sytuacji konkurencyjnej na poszczególnych rynkach branżowych zmuszają przedsiębiorstwa do uwzględnienia w swej działalności czynników rynkowych najsilniej kształtujących globalną integrację, lokalne zróżnicowanie oraz innowacje stosowane w skali światowej.
- Jednoczesne podnoszenie efektywności,
- Dostosowania do specyfiki rynków lokalnych,
- Uczenie się w ramach systemu korporacyjnego.
Koncepcja łańcucha wartości dodanej (wg M.E. Portera) ujmuje tworzenie wartości w przedsiębiorstwie jako proces powiązanych i narastających działań, z których każde w określony sposób tworzy i dodaje pewną wartość.
Zakres działań:
- Segmentowy- (asortyment towarów, grupy nabywców),
- Gałęziowy (powiązania gałęzi przemysłu),
- Pionowy (działania samodzielne i kooperacyjne),
- Geograficzny (lokalizacja działań.).
Programy funkcyjne
Rys. 2 Łańcuch wartości w przedsiębiorstwie, wg koncepcji M.E.Portera
Źródło: Zorska H., Ku globalizacji ? PWN, Warszawa 2000, s. 84