Ochrona danych osobowych

Rate this post

W sieciach komputerowych istotnym problemem jest bezpieczna komunikacja, odporna na zagrożenia poufności i autentyczności przesyłanych informacji. Zagrożenia poufności są związane z możliwością odczytu informacji przesyłanych w sieciach przez osoby niepowołane. Zagrożenia autentyczności i integralności przesyłanych danych są związane z możliwościami modyfikacji danych przez osoby niepowołane. Oprócz autentyczności informacji ważna jest także autentyczność nadawcy – pewność co do tożsamości osoby, z którą się komunikujemy. Jedną z metod zabezpieczania komunikacji w sieciach komputerowych są protokoły uwierzytelniania, używane w sytuacji, gdy dwie strony chcą nawiązać bezpieczną komunikację w sieci.

W Polsce są chronione prawnie informacje tj.: tajemnice przedsiębiorstwa, tajemnice zawodowe, dane osobowe, informacje niejawne. W zarządzaniu przedsiębiorstwem szczególnie ważna jest ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa oraz dane osobowe.

W celu ochrony danych osobowych Sejm uchwalił w sierpniu 1997 roku ustawę o ochronie danych osobowych. Zgodnie z ustawą danymi osobowymi jest każda informacja dotyczącą osoby fizycznej, pozwalającą na określenie tożsamości tej osoby. Ustawa ma zastosowanie zarówno w sektorze publicznym jak i prywatnym. Ustawa dotyczy nie tylko baz danych prowadzonych z wykorzystaniem technologii informatycznych, ale również zbiorów manualnych. Cytowana ustawa nakłada szereg obowiązków i ograniczeń na administratorów baz danych osobowych. Za ich naruszenie przewiduje odpowiedzialność karną. Od momentu wejścia ustawy w życie każdy, którego dane dotyczą, ma prawo do ich monitorowania i kontroli. W ustawie przewidziano powołanie Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, który będzie czuwać nad zgodnością przetwarzania danych. Polska jest kolejnym krajem, który zagadnieniu ochrony danych osobowych nadał rangę konstytucyjną (art. 51 Konstytucji RP).

Kwestię tajemnicy przedsiębiorstwa reguluje Ustawia o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Tajemnica firmy to odpowiednik tajemnicy służbowej tyle, że w przedsiębiorstwie prywatnym. Zgodnie z ustawą „tajemnicą przedsiębiorstwa są nie ujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, handlowe lub organizacyjne przedsiębiorstwa, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności”.[1]

Z cytowanego artykułu wynika, że ochrona takich informacji w przedsiębiorstwie prywatnym leży w gestii właściciela firmy lub zarządu. W sytuacji, gdy informacja miałaby jakikolwiek związek z interesem państwa to wówczas pewne jej kategorie muszą być traktowane jak tajemnica państwowa lub służbowa.


[1] art. 11 ust. 4 Ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji

 

Bezpieczeństwo informacji

Rate this post

Zarządzanie bezpieczeństwem informacji jest dość młodą interdyscyplinarną dziedziną z pogranicza techniki, organizacji i prawa, zajmującą się definiowaniem, osiąganiem i utrzymaniem bezpieczeństwa rozumianego jako zapewnienie dla systemów poufności, integralności, dostępności, autentyczności, rozliczności oraz niezawodności.[1]

Zarządzanie bezpieczeństwem informacji posiada własną, ciągle rozwijającą się jeszcze terminologię i metodykę. Wiedza ta, spisana w postaci mniej lub bardziej formalnych standardów o różnym zasięgu, opiera się w gruncie rzeczy na wieloletnich doświadczeniach administratorów złożonych systemów teleinformatycznych – pionierów tej dziedziny. Kluczowymi pojęciami z tego obszaru zagadnień są: zasoby, czyli aktywa, zagrożenia, podatności, następstwa oraz ryzyko. Ich zrozumienie pozwala przejść do przedstawienia kolejnych: analizy ryzyka, ochrony podstawowej, zarządzania ryzykiem i samego zarządzania bezpieczeństwem informacji, jako zbioru procesów.

Dlatego równie ważną kwestią jak pozyskanie informacji w przedsiębiorstwie jest jej ochrona. Istotnym czynnikiem kształtowania kultury informatycznej jest prawo. Na aktualnym etapie rozwoju komputeryzacji ma ono do odegrania ważną, wręcz pionierską rolę, która polega na wyznaczaniu standardów ,,dobra” i ,,zła” w całkowicie nowym, pozbawionym innych odniesień normatywnych obszarze aktywności człowieka, jakim jest automatyczne przetwarzanie informacji.

Głównym elementem podlegającym ochronie w przedsiębiorstwie są informacje przechowywane w systemie komputerowym. Ochronie podlega zarówno poufność, jak i autentyczność danych. Zagrożenia poufności są związane z możliwością uzyskiwania przez niepowołane osoby dostępu do informacji przechowywanych w systemie. Wraz z ekspansją e-biznesu pojawiły się zagrożenia związane z wykorzystaniem Internetu oraz aplikacji webowych. Poczta elektroniczna i dostęp do WWW to aplikacje krytyczne dla współczesnego biznesu, otwierające „drzwi” do sieci przedsiębiorstwa. Coraz powszechniejsze wykorzystywanie do prowadzenia biznesu serwerów webowych i aplikacji działających w technice webowej prowokuje coraz częstsze ataki. Dla zarządców sieci problem ochrony przed zagrożeniami internetowymi staje się strategiczny.[2]


[1] P. Bogdalski, Cywilnoprawne aspekty ochrony informacji, „Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego” nr 7-8/1996.

[2] A. Kudłaszczyk, A. Małkiewicz, R. Karpiński (red.), Mass media w systemie komunikacji w Polsce, Oficyna wydawnicza PW, Wrocław 1995, s. 142

Znaczenie informacji

Rate this post

W drodze do społeczeństwa informacyjnego, do którego niewątpliwie zmierzamy, wspierają nas nowe technologie i nowe wynalazki. Wspomnieć tu należy o powszechnej informatyzacji codziennego życia, o rozwoju wszechobecnego Internetu i o rodzącej się gospodarce elektronicznej. Powszechne stały się: telefonia komórkowa, bankowość elektroniczna oraz karty płatnicze, a jak wiadomo ich podstawą są zaawansowane technologie teleinformatyczne – mówi się o budowaniu przyjaznego społeczeństwa informacyjnego w oparciu o tak zwane technologie społeczeństwa informacyjnego (ang. IST- Information Society Technologies).

Informacja staje się powoli zasobem strategicznym, ale nie każda tylko taka, która niesie w sobie istotne treści, jest dostarczana na czas, do właściwego adresata, w formie nienaruszonej i niezawodnie – po prostu bezpiecznie. Z tym strategicznym charakterem informacji zaczynają się oswajać państwa, instytucje, a my również – jako jednostki. Zauważyć przy tym należy, że w obecnych czasach ciężar gatunkowy informacji przesuwa się z sektora polityczno – militarnego do sektora ekonomicznego, zaś wielu decydentów w sektorze komercyjnym tego jeszcze nie dostrzega. Podczas zachodzących procesów integracji z Unią Europejską, wielkim zagrożeniem interesów polskich firm i instytucji jest fakt, że często mają one do czynienia z partnerami o wysokim poziomie. kultury ochrony informacji, co stawia nasze podmioty w niekorzystnej sytuacji podczas negocjacji i nawiązywania współpracy.[1]

Informacje mają coraz większą wartość, stąd coraz więcej pojawia się związanych z nimi nadużyć – mówi się o zjawisku przestępczości komputerowej. Posiada ona międzynarodowy zasięg, zaś organa ścigania i prawodawstwo większości krajów nie są w zasadzie na nią przygotowane. Wykrywalność sięga zaledwie kilku procent, a ponadto nie we wszystkich krajach takie przestępstwa są ścigane. Prasa często donosi o szpiegostwie gospodarczym, zaniedbaniach, przestępstwach komputerowych i o różnych spektakularnych wyczynach intruzów, przy okazji mylnie zwanych hakerami. O nich jest głośno w mediach, natomiast statystyki pokazują, że wiele groźniejszy w skutkach dla systemów teleinformatycznych jest własny personel, który je użytkuje i nimi się opiekuje.


[1] L. Kiełtyka, Komunikacja w zarządzaniu, Placet, Warszawa 2002, s. 17

Piramida informacyjna

Rate this post

Taki rozkład informacji nazywa się odwróconą piramidą informacyjną. Oznacza on, że piramida informacyjna, charakteryzująca gęstość, szczegóło­wość i zakres informacji zajmuje odwrotną pozycję wobec piramidy strukturalnej charakteryzującej obowiązki, uprawnienia i odpowiedzialno­ści.

Wyższe szczeble zarządzania nie chcą informacji szczegółowych, roz­proszonych, lecz skondensowanych, zawierających opis najważniejszych faktów, zdarzeń i procesów. Chcą mieć informacje zagęszczone, ważne strategicznie, precyzyjne i kompletne, zapewniające szeroki przegląd zagad­nień. Tak więc system informacji powinien być zbudowany z uwzględ­nieniem potrzeb informacyjnych różnych szczebli zarządzania i dostarczać im informacji użytecznych dla wypełnienia ich merytorycznych funkcji.

Taki rozkład informacji jest potrzebny, aby znaleźć właściwe wielkości przesyłanych informacji w celu zlikwidowania spotykanego w praktyce (w wielu systemach informacyjnych) nadmiaru lub niedoboru informacji. Nadmiar informacji w praktyce może być nawet szkodliwy, jeśli korzystają­cy nie zdoła wyszukać z ogólnej ich liczby tych, które są rzeczywiście potrzebne. Duża liczba informacji prowadzi bowiem do zagubienia się w celach, do niejasności priorytetów, a także do ograniczenia swobody działań decydenta i w konsekwencji do zaniku jego inicjatywy. Niedobór zaś informacji nie pozwala na wnikliwą i rzeczowa ocenę danego zjawiska i dobre „oprogramowanie” procesu decyzyjnego, a tym samym i podjęcia decyzji optymalnej. Chodzi więc o to, aby system informacji zaspokajał dobrze potrzeby informacyjne na każdym szczeblu i w każdym punkcie procesu decyzyjnego, by umożliwiał sprawne zarządzanie firmą i kierowanie zespołami ludzkimi.[1]

Rozwój technik informatycznych pozwala na coraz szerszy dostęp do coraz większych zasobów informacji umieszczanych w sieciach komputerowych oraz wykorzystania w przedsiębiorstwie nowoczesnych technik komputerowych. Techniki informatyczne pozwalają na otrzymywanie i gromadzenie informacji, umożliwiają szybkie jej przesyłanie, selektywny odbiór i umiejętne przekazywanie wiedzy. Wizerunek współczesnego menedżera kojarzy się nieodłącznie z osoba operatywną, inteligentną, o dużej wiedzy praktycznej, umiejącą znaleźć się w każdej sytuacji, której techniczne środki komunikacji nie sprawiają trudności. Wręcz nie można wyobrazić sobie menedżera, który by nie znał aktualnie stosowanych form i technik przekazu, wymiany informacji między osobami i organizacjami.[2]


[1] M. Kwieciński, R. Borowiecki (red.), Informacja w zarządzaniu przedsiębiorstwem, Kantor Wydawniczy Zakamycze, Kraków 2003, s. 83

[2] A. Adamski (red.), Prawne aspekty nadużyć popełnianych z wykorzystaniem nowoczesnych technologii przetwarzania informacji. Materiały z konferencji naukowej, Wyd.,,Dom Organizatora” TNOiK, Toruń 1994, s. 63

Czynniki warunkujące skuteczność systemu informacji

Rate this post

Obowiązkiem zarządzających przedsiębiorstwem jest znajomość potrzeb informacyjnych i ustalenie, które informacje są niezbędne do podjęcia określonych decyzji czy wykony­wania podstawowych funkcji; działalności badawczo-rozwojowej, produk­cyjnej i marketingowej oraz tworzenia i realizacji planów i programów. Powinna także określić, jakie potrzeby informacyjne są zaspokajane w do­statecznym stopniu, a jakie nie są w ogóle zaspokajane, w jakim stopniu przepływy informacji służą kierownikom w podejmowaniu decyzji i skutecz­nym zarządzaniu. Potrzeby te powinny być określone w sposób fachowy i w miarę dokładnie przez kompetentnych specjalistów, aby informacje pozyskiwane i gromadzone przez przedsiębiorstwo były jak najbardziej kompleksowe, aktualne i cenne (wartościowe), tak by mogło ono szybko i elastycznie reagować na zmieniające się warunki rynkowe i otoczenia, tworzyć wizję przyszłości i wytyczać plany i działania urzeczywistniające te wizję.

Budując system informacji należy ustalić treść i zakres informacji w zależności od potrzeb oraz odpowiednią mapę informacyjną (punkty uzyskiwania informacji, węzły informacyjne, tj. stanowiska, na których wykonywane są czynności informacyjne oraz linie przepływu informacji między tymi węzłami), bank informacji, algorytmy przetwarzania i sposoby korzystania z zasobów informacji. Chodzi o ustalenie zakresu i liczby informacji pochodzących z różnych źródeł, a wymagających odpowiedniego uporządkowania, rzeczowości, poprawności semantycznej, zwięzłości i bez­pośredniości. Zakres informacji, ich treść czy kierunki przepływu (we­wnętrzny i skierowany na otoczenie) powinny być rozpatrywane w ścisłym związku ze strukturą organizacyjną przedsiębiorstwa. Informacje muszą być: dostosowane do funkcji i poziomu kierowania; wyższym poziomom kiero­wania należy dostarczać informacje bardziej syntetyczne o szerokim zakresie tematycznym, charakteryzujące zjawiska i procesy pod względem iloś­ciowym i jakościowym, zaś na niższych poziomach kierowania informacje powinny mieć charakter bardziej szczegółowy, o ograniczonym zasięgu tematycznym.[1]


[1] Z. Martyniak, Zarządzanie informacją i komunikacją. Zagadnienia wybrane w świetle studiów i badań empirycznych, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 2000, s. 56

 

Pojęcie i funkcje informacji

Rate this post

Obarczeni mniejszym ryzykiem mogą kształtować strategiczną przyszłość przedsiębiorstwa i interakcje z otoczeniem.

W rozumieniu nauki o zarządzaniu informacja oznacza wiedzę potrzebną do określenia i realizacji zadań służących do osiągania celów organizacji, a ściślej: właściwość wiado­mości lub sygnału polegającą na zmniejszeniu nieokreśloności lub niepewności, co do stanu albo dalszego rozwoju sytuacji, której ta wiadomość dotyczy.

W przedsiębiorstwie informacje spełniają wielorakie funkcje. Zależy to oczywiście od celów, którym służą, szczebla zarządzania, przezorności kierownictwa w kształtowaniu przyszłości przedsiębiorstwa, stopnia jego aktywności, złożoności warunków działania itp. Z punktu widzenia potrzeb kierownictwa wyróżnia się następujące rodzaje informacji:

  • służące pomocą w podejmowaniu różnych decyzji,
  • zapewniające odpowiednią komunikację między pracownikami i ich grupami,
  • zaspokajające inne potrzeby ich użytkowników (członków przedsiębiorstwa).

Z kolei, biorąc pod uwagę potrzeby pracowników można podzielić je na informacje orientujące czyli informacje dotyczące całego przedsiębiorstwa, informacje warunków i rezultatów własnej pracy pracowników oraz pozycji w przedsiębiorstwie (informacje projektujące i korygujące zachowania).[1]

Wymienione informacje są bardzo istotne i dysponowanie nimi oraz rozsądne wykorzystanie decyduje o sprawności funkcjonowania każdego przedsiębiorstwa. Informacja bowiem stanowi katalizator zarządzania, który łączy i koordynuje funkcje zarządza­nia i warunkuje jego skuteczność, zasilając wszystkie obszary działania przedsiębiorstwa (por.

Dzięki roli jaką pełni informacja w przedsiębiorstwie powstał system informacyjny i technologie informacyjne niezbędne do zarządzania firmą. Informacja to dziś jeden z najważniejszych zasobów przedsiębiorstwa. „Tajemnica sukcesów przedsiębiorstw tkwi przede wszystkim w informacjach”.

Doświadczenia wielu firm pokazują, że im większy zakres informacji znajduje się w

Pojęcie informacjijest jednym z podstawowych pojęć we współczesnym świecie, w nauce, wszystkich dziedzinach badań podstawowych i stosowanych oraz wszystkich dziedzinach działalności człowieka. Mimo to, a może właśnie dlatego, nie istnieje jedna, uznana powszechnie definicja informacji.[2]


[1] Tamże, s. 83.

[2] J. Oleński; Ekonomika informacji, Fundacja Promocji Rozwoju im. Edmunda Lipskiego, Warszawa 1998, s. 20.

Miejsce informacji w zarządzaniu

5/5 - (1 vote)

Jednym z najważniejszych zagadnień związanych z zarządzaniem przedsiębiorstwem jest kwestia dostępu do odpowiednich informacji. Postęp do informacji jest czynnikiem warunkującym skuteczność zarządzania przedsiębiorstwem, a zwłaszcza decydującym o zastosowaniu poprawnych lub właściwych kryteriów podejmowania decyzji menedżerskich. W warunkach niedostatku lub braku właściwych informacji decyzje menedżerskie obarczone są poważnym ryzykiem popełnienia błędu. Łatwy, szybki i tani dostęp do informacji jest czynnikiem decydującym o powodzeniu przedsięwzięć gospodarczych. Nowoczesne podejście do ekonomii wymaga, aby traktować informację jako „piąty zasób”, obok pracy, kapitału, ziemi i technologii.[1]

Posiadanie odpowiednich informacji rynkowych, finansowych, regulacyjnych i z zakresu przedsięwzięć polityki gospodarczej jest samoczynnym czynnikiem kreującym dochody. Dlatego, też można uważać, iż posiadanie, przetwarzanie i wykorzystywanie informacji stanowi istotne źródło—tworzenia dochodów. Rozwój międzynarodowych sieci informatycznych typu Internet wskazuje, że nośniki informacji, sama informacja i usługi z nią związane tworzą najszybciej chyba rosnący rynek świata.

Zarządzanie informacją można określić jako: „zbiór zasad, technik, systemów oraz urządzeń, które określają informacyjno – komunikacyjną strukturę przedsiębiorstwa, która jest podstawą procesów podejmowania decyzji”. Analiza rozległego obszaru zadań zarządzania informacją pozwala na stwierdzenie iż zarządzanie informacjami dotyczy każdego szczebla zarządzania w  przedsiębiorstwie. Zatem można rozważać zarządzanie informacją na szczeblu operacyjnym, taktycznym i strategicznym.[2]

Informacja odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu, będąc fundamentem podejmowania decyzji, planowania, organizowania, motywowania oraz kontrolowania procesów w organizacji. Bez dostępu do odpowiednich informacji, menedżerowie byliby niczym nawigatorzy bez mapy, niezdolni do podejmowania świadomych decyzji, które mogłyby zapewnić sukces organizacji.

Podejmowanie decyzji jest jednym z najbardziej krytycznych aspektów zarządzania, gdzie informacja odgrywa nieocenioną rolę. Decyzje, zarówno strategiczne, jak i operacyjne, są oparte na analizie dostępnych danych. Menedżerowie muszą mieć dostęp do aktualnych i dokładnych informacji, aby móc ocenić różne opcje i wybrać tę, która przyniesie największe korzyści dla organizacji. Bez odpowiednich informacji, ryzyko podjęcia błędnych decyzji znacznie wzrasta, co może prowadzić do strat finansowych i reputacyjnych.

Planowanie to kolejny obszar, w którym informacja jest niezbędna. Dzięki niej organizacje mogą określać swoje cele, zadania oraz zasoby potrzebne do ich realizacji. Analiza danych z przeszłości pozwala na prognozowanie przyszłych trendów i przygotowanie odpowiednich planów. Informacja pomaga także w identyfikacji potencjalnych zagrożeń i okazji, co umożliwia lepsze przygotowanie się na przyszłość i unikanie nieprzyjemnych niespodzianek.

Organizowanie, jako funkcja zarządzania, również zależy od efektywnego przepływu informacji. Dzięki niej możliwa jest koordynacja działań różnych działów i jednostek organizacyjnych. Informacja pozwala na efektywne rozdzielenie zasobów oraz wyznaczenie odpowiedzialności i uprawnień. W dobrze zarządzanej organizacji informacja przepływa swobodnie między wszystkimi szczeblami, co zapewnia spójność działań i realizację celów w sposób harmonijny.

Motywowanie pracowników jest ściśle związane z dostępem do informacji. Informacje zwrotne na temat wyników pracy i postępów w realizacji zadań są kluczowe dla utrzymania wysokiego poziomu motywacji. Pracownicy, którzy są świadomi, jakie cele mają osiągnąć i jakie są wyniki ich pracy, czują się bardziej zaangażowani i zmotywowani do dalszego działania. Transparentność informacji sprzyja zaufaniu i zaangażowaniu, co przekłada się na lepszą atmosferę w pracy i większą efektywność zespołów.

Kontrolowanie procesów i realizacji celów organizacji również opiera się na informacji. Monitorowanie postępów wymaga stałego dostępu do danych, które pozwalają na bieżąco oceniać, czy organizacja zmierza w dobrym kierunku. Informacja jest podstawą do przeprowadzania audytów i analiz, które umożliwiają identyfikację potencjalnych problemów i wprowadzenie odpowiednich korekt. Dzięki temu organizacja może szybko reagować na zmiany i unikać poważniejszych komplikacji.

W dzisiejszym świecie, gdzie technologia odgrywa coraz większą rolę, zarządzanie informacją stało się jeszcze bardziej istotne. Nowoczesne systemy informacyjne umożliwiają gromadzenie, przetwarzanie i analizowanie ogromnych ilości danych w czasie rzeczywistym. Dzięki nim menedżerowie mają dostęp do narzędzi, które pozwalają na bardziej precyzyjne i efektywne zarządzanie organizacją. Jednakże, kluczem do sukcesu jest nie tylko posiadanie odpowiednich informacji, ale również umiejętność ich właściwego wykorzystania.

Podsumowując, informacja jest fundamentem zarządzania, wpływając na wszystkie jego aspekty. Od podejmowania decyzji, przez planowanie i organizowanie, aż po motywowanie i kontrolowanie, jej rola jest nieoceniona. W dynamicznie zmieniającym się środowisku biznesowym, skuteczne zarządzanie informacją stanowi klucz do osiągnięcia sukcesu i przewagi konkurencyjnej.


[1] M. Bąk, P. Kulawczuk, M. Szczepaniec; Potrzeby informacyjne małych i średnich przedsiębiorstw, Raport na zlecenie KIG, maj 1996, s. 2.

[2] E. Kolbusz,  Wybrane problemy metodologii zarządzania informacją, (w:) Firma i Rynek nr.13, Kwartalnik Naukowy Zachodniopomorskiej Szkoły Biznesu, Szczecin 1999, s. 23.