W sieciach komputerowych istotnym problemem jest bezpieczna komunikacja, odporna na zagrożenia poufności i autentyczności przesyłanych informacji. Zagrożenia poufności są związane z możliwością odczytu informacji przesyłanych w sieciach przez osoby niepowołane. Zagrożenia autentyczności i integralności przesyłanych danych są związane z możliwościami modyfikacji danych przez osoby niepowołane. Oprócz autentyczności informacji ważna jest także autentyczność nadawcy – pewność co do tożsamości osoby, z którą się komunikujemy. Jedną z metod zabezpieczania komunikacji w sieciach komputerowych są protokoły uwierzytelniania, używane w sytuacji, gdy dwie strony chcą nawiązać bezpieczną komunikację w sieci.
W Polsce są chronione prawnie informacje tj.: tajemnice przedsiębiorstwa, tajemnice zawodowe, dane osobowe, informacje niejawne. W zarządzaniu przedsiębiorstwem szczególnie ważna jest ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa oraz dane osobowe.
W celu ochrony danych osobowych Sejm uchwalił w sierpniu 1997 roku ustawę o ochronie danych osobowych. Zgodnie z ustawą danymi osobowymi jest każda informacja dotyczącą osoby fizycznej, pozwalającą na określenie tożsamości tej osoby. Ustawa ma zastosowanie zarówno w sektorze publicznym jak i prywatnym. Ustawa dotyczy nie tylko baz danych prowadzonych z wykorzystaniem technologii informatycznych, ale również zbiorów manualnych. Cytowana ustawa nakłada szereg obowiązków i ograniczeń na administratorów baz danych osobowych. Za ich naruszenie przewiduje odpowiedzialność karną. Od momentu wejścia ustawy w życie każdy, którego dane dotyczą, ma prawo do ich monitorowania i kontroli. W ustawie przewidziano powołanie Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, który będzie czuwać nad zgodnością przetwarzania danych. Polska jest kolejnym krajem, który zagadnieniu ochrony danych osobowych nadał rangę konstytucyjną (art. 51 Konstytucji RP).
Kwestię tajemnicy przedsiębiorstwa reguluje Ustawia o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Tajemnica firmy to odpowiednik tajemnicy służbowej tyle, że w przedsiębiorstwie prywatnym. Zgodnie z ustawą „tajemnicą przedsiębiorstwa są nie ujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, handlowe lub organizacyjne przedsiębiorstwa, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności”.[1]
Z cytowanego artykułu wynika, że ochrona takich informacji w przedsiębiorstwie prywatnym leży w gestii właściciela firmy lub zarządu. W sytuacji, gdy informacja miałaby jakikolwiek związek z interesem państwa to wówczas pewne jej kategorie muszą być traktowane jak tajemnica państwowa lub służbowa.
[1] art. 11 ust. 4 Ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji